به من بگو بانو!

خدای خوبم، بخاطر رسیدن ِ این پاییز ِ قشنگ ازت ممنونم...

توی روزایی که خیلیا انتظار دارن من کنج خونه بشینم و غصه بخورم... تو این پاییز رو به من رسوندی تا مست بشم از هوای خنکش و سرخوشانه تو خونه بچرخم و همش دلم بخواد برم بیرون...

خدا جونم شکرت که روحیه ی قدیمم رو داری بهم برمیگردونی... و میدونم قدرشناس نیستم.

امروز قراره یکی از دوستانم رو ببینم احتمالا تا بعد از تاریک شدن ِ هوا بیرون باشیم... چی میشه اگه نم نم بارون هم چاشنی ِ این دیدار ِ دوستانه بشه؟!