23. فاز دوم تولد
چهارشنبه صبح | به تاریخ ِ 16 دی ماه 1394 |
رفتم بـ.ـوشهر... چرا؟ چون یکی از دوستان ِ دوران ِ کارشناسیم1 میخواست از بـ.ـوشهر بره اصفهان زندگی رو ادامه بده :دی و چند تا از بچه ها قرار گذاشته بودن دور هم جمع شن، از این رو تصمیم گرفته بودن که به مناسبت تولد من کمی هم جشن و پایکوبی کنن2 و کلا همه چی جفت و جور شد که من رفتم بـ.ـوشهر، صبح دیداری با آقای م.ج داشتم3 و بعد هم با دوستام بودم تا فرداش که به همراه ِ آقای جیم4 برگشتم شهر خودمون5، عجله ی ناهار خوردیم و رفتیم طرف ِ مؤسسه، سر راه هم آقای جیم شیرینی خرید که به مناسبت تولد من ببریم سر کلاس، البته تصمیم داشتم خودم بخرم خب بالاخره هیچ دلیلی نمی دیدم که ایشون بخواد همچین کاری کنه اما با اخم گفت که این حرف و حرکت توهینیه به مردی که همرامه (که یعنی خودش باشه) و چرا ایده ی اونو من دزدیدم؟ هرچقدر هم گفتم ربطی به تصمیم تو نداره که، من خودم از اول میخواستم امروز با شیرینی برم سر کلاس که اصلا قانع نشد و کار خودش رو کرد، سر کلاس یکی از خانوما نیومده بود و یه خانومی اومده بود که دومین جلسه اش بود ولی من دفه اولم بود می دیدمش. هر کی هم تمرینا رو حل کرده بود باید میرفت رو تابلو می نوشت و خوب من حل کرده بودم اما اونقدر سرگیجه و سردرد داشتم که واقعا سرپا ایستادن غیر ممکن بود وقتی نوبت به من رسید به آقای ح (استاد)6 گفتم که اگه اجازه بده نشسته تمرینا رو جواب بدم در نهایت رفتم دو تا تمرین روی تابلو نوشتم و بعد سرجام نشستم و بقیشو انجام دادم، بعدشم واسه هرکدوممون از روی جزوه قسمت های مختلفی تعیین کرد که از هفته های بعدش بریم تدریس کنیم که البته تا امروز که سه روز از اون روز میگذره عملا هیچ کاری نتونستم انجام بدم به دلیل کمبود وقت7 چون بعد از کلاس هم داداشم اومده بود دنبالم که بریم بیرون شهر پیش بقیه (به همراه چند تا از خانواده های فامیل بیرون شهر یه جای سرسبز و پر از تپه چادر زده بودیم) شب سرد بود، آتیش روشن کرده بودیم و دورش نشسته بودیم موقع خواب هم یه گله روباه!!! اومدن اطراف چادر که بعضی از بچه ها با ترقه اونا رو متواری کردن و به قول خودشون با بمب حمله ی دشمن رو خنثی کردن :| و فردا هم به همراه بقیه ی همکارهای بابا دعوتیم جایی که رسماً تا بعداز ظهر برنمیگردیم و من موندم دقیقا کی باید به کارام برسم، امروز هم خیلی کار دارم ولی قراره بیخیالی طی کنم و با خواهرم بریم ساحل.
1. این دوست عزیزم، از همکلاسی های دوران ِ دانشجوییمه زمانی که بـ.ـوشهر بودم، چهار سال ازم بزرگتره و هروقت کار داشتم و میرفتم بـ.ـوشهر و نیاز بود شب بمونم ایشون گارد میگرفت که "به جون خودم اگه بذارم جز خونه ی ما جایی بری" و من هم میرفتم پیشش، تا جایی که مامانش میگفت حالا که داریم میریم اصفهان خیلی دلم برات تنگ میشه :دی و یه دفه هم که شب خونشون بودم باهام درد دل عشقی کرد که همونجا ازش اجازه گرفتم بنویسمش حالا این سری که رفته بودم اونجا میپرسید داستانمو نوشتی تو وبلاگت؟ :دی گفتم هنوز نه، ولی مینویسم.
2.قرار بود پنجشنبه ی قبل از دوشنبه ای که تولدم بود دور هم جمع بشیم :دی ولی چون برای من کار پیش اومد چهارشنبه ی بعد از تولدم دور هم جمع شدیم :دی، منم گفتم چون من ناچاراً برنامه رو عوض کردم و بچه ها هم از شهرستان های دیگه قراره بیان و بعضیا حتی از محل کارشون مرخصی گرفتن پس کیک و اینا با من، که همه معترض شدن و گفتن تو نی نی ای بیش نیستی و بشین سرجات و بذار به سلیقه ی خودمون این دورهمی رو به سرانجام برسونیم:دی، که واقعا هم سلیقه به خرج دادن و من حسابی سورپرایز شدم، جدا از کادوها که همه سعی کرده بودن رگه هایی از بنفش رو توی انتخابشون بگنجونن، بادکنک ها و کیک هم بنفش بود و حتی روکش مبلی که منو نشوندن روش هم بنفش بود، یه کلاه هم گذاشتن رو سرم که اتفاقا اینم بنفش بود و بعد با چاقوی بنفش کیک رو بریدم و توی ظرف های بنفش با چنگال های بنفش کیک رو نوش جان کردیم :دی، اتفاقا لباسی که پوشیده بودم هم بنفش بود :)) :دی هر چند آخرش ضدحال خوردیم بخاطر پاک شدن ِ یهویی ِ همه ی عکس ها و فیلم های جشن اما در کل روز خوبی رو گذروندم، دو روز بعدش یکی از دخترا تونسته بود اتفاقی عکس ها رو پیدا کنه (تعدادی که پاک نشده بودن) که از ذوقش همه رو انتخاب کرده بود که بفرسته تو گروه و ما رو و به ویژه من رو ذوق زده کنه که دستش خورده بود و همه پاک شده بودن دیگه تصمیم گرفتیم به این موضوع فکر نکنیم :دی (هرچی سرچ کردم تو گوگل عکس یه کیک مشابه پیدا کنم بذارم موفق نشدم)
3. آقای م.ج یکی از بازیگران/گویندگان و کارگردانان ِ صدا و سیمای استان هستن که جهت ِ کاری رفته بودم پیششون و قبل از رفتن هم دوستم که همرام بود کلی سفارش کرد که ثمینا اینجور شخصیت ها با هر نگاهشون آدم رو آنالیز میکنن و حواست باشه موقع صحبت کردن تو چشماش خیره شو و باهاش صحبت کن و جون ِ من کنجکاویتو یه امروز بیخیال شو و به وسایل اتاق و کتاباش نگاه نکن، چون فکر میکنه هل کردی و استرس داری، گفتم مگه کیه که استرس داشته باشم حالا هرچقدر هم آدم هنرمند و موفقی باشه استرس نداره که:دی وقتی رفتیم مستقیم زل زدم تو چشاش صحبت کردیم، محل تمرینشون رو هم بهمون نشون داد و قبل از برگشتنمون بهم گفت توی یکی از فیلم ها برام یه نقش خوب سراغ داره (نقش یه دختر چهارده ساله) که گفتم به تئاتر علاقه دارم ولی فعلا برنامه ام چیز دیگست، که در این لحظه جناب ِ م.ج یه بشکن زدن و فرمودن: prefect، پس برنامه داری برای زندگیت... وقتی داشتیم برمیگشتیم دوستم میگه: ثمینا، تو واقعا برنامه داری؟ گفتم: نه بابا خودمم موندم قراره چیکار کنم:)) ولی نمیشد دلیل اصلیشو بگم بهش که :)) که در اینجا دوستم میخواست بکوبه تو کلم که زود عمل کردم و عملیاتشو منحل کردم :))
4. آقای جیم هم که معرف حضور خیلیاتون هستن، مسئول اون سایت خبری که دارم باهاشون کار میکنم، که با هم کلاسای عکاسی و گویندگی و خبرنگاری و از این دست دوره ها رو شرکت میکنیم و به واسطه ی آشنایی ما و روابط کاریمون مرتبا به خونمون میاد و از بابام قول گرفته ما هم بریم شهرشون :دی، و علیرغم اینکه خیلی به قلم من امید داره و من هم مرد خوبی دیدمش اما اصلا از لحاظ فکری و اعتقادی با هم نمیسازیم و واقعا نمیدونم چرا هروقت من میخام از بـ.ـوشهر برگردم قسمت میشه با ایشون برگردم که دو ساعت تمام از حرف های همدیگه سردرد بگیریم و آخر هم هیچکدوم اون یکی رو قانع نکنه. (و سوتی ِ پیامکی هم فراوون دادم آبرو نمونده پیش این آقای جیم از من)
5. چون قرار شد پنج شنبه ساعت هشت و نیم کلاس برگزار بشه قرار بود صبح زود از بـ.ـوشهر حرکت کنم که به موقع برسم شهر خودمون و کلاس رو از دست ندم، و چون آقای جیم که از شهر خودشون میخاد بیاد شهر ما باید تا نزدیکای بـ.ـوشهر بیاد (اونا جنوب استان هستن و ما شمال استان) قرار شد ایشون بیاد دنبال من و با هم برگردیم. ولی چهارشنبه ظهر آقای جیم بهم اطلاع داد که کلاس به جای ساعت هشت و نیم ساعت دو بعد از ظهر برگزار میشه و من وقتی به خانواده اطلاع دادم بابا گفت که اگه آقای جیم تعارف رو کنار گذاشت و قبول کرد ناهار بیاد خونمون پیش دوستات بیشتر بمون و ظهر با آقای جیم با هم برگردین ولی اگه قبول نکرد تحت هیچ شرایطی صبح بیا، که آقای جیم قبول کرد و ظهر با هم راهی شدیم.
6. آقای ح از صدا و سیما، آدم بسیار خوب و متینی هستن :دی (و اینقدر بهش گیر دادم دیگه جرات نمیکنه رو تابلو با قرمز بنویسه، کور شدم خب از اون فاصله)
7. صبح که بیدار میشم کارای سایت رو انجام میدم و چون سایت خبری هم هست مدام باید بپرم پشت سیستم و علاوه بر اون در کنارش باید Word و Photoshop هم باز باشه و در طول روز همش کار هست برا سایت صبح تا ظهر بیشتر، چند روزی بود گوشیم داغون بود، هنگ میکرد و منم که تبادل اطلاعاتم با همکارا از طریق تلگرام و بیشتر واتساپ هست کلا مونده بودم چه کنم در نتیجه یه روز کامل صرف انتقال بعضی از فایل های مهم از گوشی به سیستم شد که دیدم وقت ندارم بیخیال بعضیاشون شدم و گوشی رو ریست کردم و الان با یه گوشی ِ خالی و هیچی ندار دارم روزگار میگذرونم :دی
8. میدونم توی متن شماره ی هشت نبود اما لازم دیدم توضیح بدم که دقت کردین این توضیحات از خود متن بیشتر شد؟ :دی
